علاوه بر بازیکنان تیم کبدی که دلی پر غصه دارند،مربی این تیم هم که زحمات زیادی برای موفقیت تیمش کشیده است ،از رفتارها و بی توجهی های مسئولان به این رشته ورزشی که کبودراهنگ درآن توانسته است سری در بین سرها داشته باشد ،دل پردردی دارد و البته دلسوزانه و حاکی از عشق و علاقه اش به مردم شهرستان و ورزش این دیار .او از قرارداد باور نکردنی هزار تومانی می گوید و از وعده هایی که عمل نشدند و از انتظارات به حقی که ورزشکاران شهرستان و از جمله وزرش کبدی دارند.
او می گوید:«چرا شهرستان بعد از گذشت ۱۲ سال از حضور پر قدرت تیم کبدی، خانه کبدی وجود ندارد تا بتوانیم اردو و مسابقه برگزار کنیم، چرا کسی پیگیر نیست؟ چرا جایزه ای به مدال آور جهانی داده می شود و اعلام می کنند بعد می گویند غیر قانونی بوده و پس می گیرند!!!؟ مثل اتفاقی که برای سعید غفاری افتاد»
اما آیا می شود مسئولان بدون بررسی و در شرایط خاص و شاید برای دلخوشی یک ورزشکار با مدال جهانی وعده ای به او بدهند و بعد به آن عمل نکنند؟با روحیه این جوان چه می کنید؟
وحید خراقانی می گوید:« چرا امکانات عظیم شرکت علیصدر و یا فولاد ویان و حتی نیروگاه مفتح و.. که می توانند در خدمت شهرستان باشد؛ کمکی به ورزش شهرستان نمی کنند و به عنوان اسپانسر این رشته ورزشی ، به داد این تیم نمی رسد» و البته در این زمینه نیز حق با مربی است .
مربی تیم ما از سیاسیون هم گله مند است .او می گوید:«چرا نماینده محترم مجلس برای استخدامی این مدال آوران و حمایت از جوانان شهرستان در عرصه های ملی و بین المللی تا کنون اقدام نکرده و چرا….؟؟؟؟»
– کلنگ زنی برای احداث خانه کبدی در سال ۹۱-۹۲ شد ، ولی ما نه خانه کبدی و نه امکانات مناسب و مختص این رشته را داریم؛ با وجود این که تعدادزیادی ورزشکار ارزنده در این رشته ورزشی داشتیم و داریم