به گزارش خبرگزاری صدای کورنگ ، این مراسم چندین سال است‌که در شهر بهار اجرا می‌شود و عزاداران حسینی بعد از عاشورای حسینی در دهه دوم به اجرای این عزاداری می‌پردازند.

عزاداران حسینی در این مراسم، با در دست داشتنِ چوب‌هایی که در قدیم از شمشیر به‌جای آن استفاده می‌شده است و نماد جنگ یاران امام حسین علیه‌السلام با سپاه یزید ابن معاویه است، دورِ یک‌دیگر جمع شده و حلقه می‌زنند و با نوحه خوانی مداحان چوب‌ها را به صورت منظم و هماهنگ پائین و بالا می‌آورند.

در هنگامی که چوب‌ها به زمین نزدیک می‌شوند عزاداران ندای بلند شاخسِی به معنای «شاه‌حسین» سر می‌دهند و در هنگامی که چوب در بالاترین نقطه، نزدیک سر قرار می‌گیرد ندای واخسِی «واحسین» سر می‌دهند.

این نوع عزاداری به تأسی از دل‌داری حبیب ابن مظاهر و مسلم ابن عوسجه و یارانش در شب عاشورا به اهل خیام انجام می‌شود که حبیب ابن مظاهر به‌همراه یاران خود، هنگامی که طبل جنگ سپاه یزید به‌صدا درآمد،شمشیرها را از غلاف بیرون آورده و غلاف را می‌شکنند.

و با شمشیرهای خود شروع به رجزخوانی برای دشمن شبیه همین آئین می‌کنند تا زنان و کودکان اهل حرم از این کار روحیه گیرند.

مراسم «شاه‌حسین» گویان در بهار با استقبال بهاری‌ها همراه است و عزاداران حسینی هر شب در محوطه مسجد امام رضا علیه‌السلام شهرستان بهار جمع شده و این مراسم را اجرا می‌نمایند.