هفدهم مرداد به مناسبت شهادت شهید صارمی خبرنگار خبرگزاری جمهوری اسلامی ایران در افغانستان به دست طالبان و با هدف توجه بیشتر جامعه و مسئولان محترم به اهمیت کار رسانه واطلاع رسانی و تجلیل از فعالان این عرصه ؛روز خبرنگار؛ نامگذاری شده است.
یک خبرنگار و بطورکلی اصحاب رسانه تمام مسئولیتهای خطیر خبر رسانی را می پذیرد تا واقعیتهای جامعه را آن گونه که هست ؛درد مردم را آن گونه که حس می کند وهست ؛وعده های مسئولان را آن گونه که اجرا شده و هست نه آن گونه که آنها می خواهند؛ ظرفیتهای کشور ومنطقه را آن گونه که دارد و مشکلات را آن گونه که مردم گرفتارش هستند؛ منعکس نماید . مفاخر کشور و منطقه را معرفی کندتا همه به آنچه دارند وداشته اندافتخارکنند و چشم انداز آینده را که نظام ومردم به دنبالش هستند ترسیم کند؛در این مسیر اما سنگلاخها و مشکلات فراوان است ؛از رفتار تحقیرآمیز برخی مسئولان ؛محدودیت در ارائه امار واطلاعات ازعملکردشان تا شکایت قضایی
خبرنگارمتعهد به رسالت خود ایمان دارد؛دشمن خود را می شناسد؛خبرنگارمتعهد هرگز خبردروغ منتشرنمی کند ؛خبرنگار متعهد توهین نمی کند ؛خبرنگار متعهد امنیت ملی را می شناسد اما نگاهش به امنیت ملی ممکن است با برخی از دوستان متفاوت باشد؛ رسانه سوپاپ اطمینان کشور است و زبان گویای مردم؛مردمی که در پیچ وخم زندگی و اداری گرفتار می شوند باید جایی برای بیان دردهای خود داشته باشند و گرنه جریانهای معاند و مخالف نظام سوار بر مطالبات مردم شده و کشور را به نا امنی سوق خواهند داد.
رسانه چاپلوس و بله قربان گو در راستای امنیت ملی کشور حرکت نمی کند بلکه خلاف آن درحرکت است زیرا چسبندگی بین مردم و حاکمیت ضامن امنیت ملی است ؛مردم باید رسانه ها وخبرنگار را امین خود بدانند و دردهای خود را بازگو کنند تا مسئولان از کارتابلهای خود نگاهی هم به بطن جامعه بیندازند و از آنچه می گذرد اطلاع حاصل کنند.
مسئولی که در مدت سه سال ازمسئولیت خود هنوز به دفتر تنها نشریه شهرستان محل ماموریت خود که فقط چند دقیقه با آن فاصله دارد؛ نرفته است چگونه انتظار دارد سخن او را در روز خبرنگار باورکنیم که مراسم تجلیل از خبرنگاران برگزار می کند؟
مسئولی که سه سال است حاضر نیست با تنها نشریه مکتوب شهرستان مصاحبه کند واز عملکردخود بگوید چطور انتظار دارد باورکنیم که او به خبرنگار و اطلاع رسانی اهمیت می دهد؟
خبرنگار به لوح تقدیر شما عزیزان نیازی ندارد؛آنچه که یک خبرنگار نیاز دارد را برایش فراهم کنید و هیچ لوحی به او ندهید ؛آنچه خبرنگار می خواهد عمل به قانون آزادی انتشاراطلاعات و مطبوعات است ؛آنچه خبرنگار احتیاج دارد دسترسی به مسئولان وپاسخگو بودن آنهاست ؛آنچه خبرنگارنیاز دارد تعارفات و تمجید وتجلیل نیست ؛بلکه ارائه تحلیل است .
خبرنگاری؛ فقط یک شغل نیست بلکه رسالت بزرگ آگاهی مردم ؛تولید فرهنگ ؛مطالبه وپاسخگویی و در یک کلام جانفشانی برای اطلاع از واقعیتها و بیان حقیقتهاست .خبرنگار زیان مردم وچشم مسئولان است؛خبرنگار نمی تواند نسبت به مشکلات مردم غافل و بی تفاوت باشد ؛خبرنگار سهل‌انگاری‌ها و کمبودهای موجود را می بیند و با سلاح قلم به جنگ آنها می رود او را خلع سلاح نکنید .
و به قول مرحوم دکتر شریعتی :
هر کسی توتمی دارد و توتم هر کسی یادآور آن است که روزی او نیز آدمی بوده است و نشانه آن که هنوز می تواند بپرستد ، می تواند خود برای دیگری باشد ، می تواند عشق بورزد ، از سود و صلاح و واقعیت فراتر رفته است و می تواند معنی ارزش ، حقیقت و آرمان را فهم کند . حتی می تواند تا ” ایثار ” اوج گیرد .
قلم؛ خویشاوند آن من راستین من است ، عطیه روح القدس من و امانتی است که به من هدیه شده است .
بهرحال ، هر کسی توتمی دارد ، و توتم من ” قلم ” است
روز خبرنگار بر صاحبان متعهد قلم مبارکباد
توسلی مدیر مسئول نشریه سیاسی اجتماعی چشم انداز آینده و پایگاه خبری تحلیلی صدای کورنگ – پانزدهم مرداد نودونه