كدخبر: 1558 تاريخ : 25 دسامبر 2020 - 15:29
مسئولان محترم در بودجه سال آینده مد نظر داشته باشند

توسعه نا متوازن منطقه ای؛ تهدید امنیت ملی است (بخش اول)

ادامه روند نا متوازن و در مواردی غیر منصفانه و یا در بدترین حالت بی توجهی به برخی شهرستانها خصوصا بهار و کبودراهنگ را که تا حدودی به آنها اشرافیت دارم را مخالف عدالت اجتماعی، تقویت همبستگی ملی و نهایتا تهدید امنیت ملی می دانم و از مسئولان و برنامه ریزان محترم استان بویژه استاندار محترم ،سازمان مدیریت وبرنامه ریزی استان و نمایندگان محترم مجلس تقاضا دارم در تدوین برنامه و اختصاص اعتبارات سال بعد این موضوع را مد نظر داشته باشند .

توسعه نا متوازن منطقه ای؛ تهدید امنیت ملی است (بخش اول)

    یکی از موانع اصلی و مهم در روند توسعه ملی و استانی، برهم خوردن تعادل و توازن منطقه ای  در مجموعه شهرستانی یک استان(که هدف ما در این مطلب استان همدان است ) می باشد. اولین گام در برنامه ریزی منطقه ای،  شناسایی جایگاه مناطق نسبت به یکدیگر و تلاش برای تقویت بنیه آن منطقه از ابعاد مختلف با استفاده از اسناد  بالادستی  ملی یا اسناد استانی و پایش  ظرفیتها وامکانات آن و ایجاد امکانات جدید است؛ اما تصمیم گیران استانی نباید طوری رفتار نمایند که هرفرد ساکن یک شهرستان دیگر  غیر از شهرستان هدف، خود را روز به روز فقیر تر و محروم تر می بیند و شهرستان همسایه اش را در حل پیشرفت و توسعه؛ زیرا برآیند آن احساس یأس در بخشی ازجامعه، عدم مشارکت سیاسی؛  بدبینی به مسئولان، افزایش شکاف بین مناطق و نهایتا تهدید امینت ملی است .

نمی توان منکر شد که اقدامات خوبی در سالهای بعد از پیروزی انقلاب اسلامی در همه استانها انجام شده که همه به برکت انقلاب بوده است و آن خدمات رسانی اولیه مانند برق وجاده و آب آشامیدنی سالم و… است  اما نمی توانیم این موضوع را هم نادیده بگیریم که میزان توسعه و پیشرفت شهرستانها با یکدیگر در دولتهای مختلف به هیچ عنوان قابل مقایسه نیست و آنچه که ما در استان همدان می بینیم و در برنامه ریزیها تا کنون مشاهده کرده ایم ، به هیچ وجه نشانی از توسعه متوازن و متعادل ندارد و اینجانب ضمن تاکید بر اینکه لازم است همه شهرستانهای استان روند توسعه وپیشرفت خود را دنبال نمایند ؛ ادامه روند نا متوازن و در مواردی غیر منصفانه و یا در بدترین حالت بی توجهی  به برخی شهرستانها خصوصا بهار و کبودراهنگ را که تا حدودی به آنها اشرافیت دارم را مخالف عدالت اجتماعی، تقویت همبستگی ملی و نهایتا تهدید امنیت ملی می دانم و از مسئولان و برنامه ریزان محترم استان بویژه استاندار محترم ،سازمان مدیریت وبرنامه ریزی استان و نمایندگان محترم مجلس تقاضا دارم در تدوین برنامه و اختصاص اعتبارات سال بعد این موضوع را مد نظر داشته باشند .

آنچه که اکنون دراستان  شاهد هستیم این است که در شرایط فعلی تخصیص اعتبارات و امکانات، هم مقادیر این شاخصها  نا متوازن است و هم توزیع آن بسیار ناعادلانه است. توسعه یکپارچه و متوازن ناحیه ای، کاهش نابرابریهای ناحیه ای، پیوند منطقی بین برنامه های ملی و محلی و برنامه ریزی برای توسعه فراگیر ناحیه ای در همه کشورها است .ذکر چند نمونه از این اقدامات شاید برای فهم موضوع کمک نماید:

  • در حالی سال گذشته برای ساخت نخستین شهرک مبل ملایر (به عنوان یک ظرفیت بسیار مهم  ارزشمند ملایر)۲۰میلیارد تومان از محل اعتبارات ملی هزینه شده است که فرش مهربان به عنوان یک ظرفیت تاریخی و مهم شهرستان کبودراهنگ ) عملا در حال نابودی است و یا شهرک کامیون صالح آبادشهرستان بهار با داشتن صدها کامیون ونقش تعیین کننده در تامین حمل ونقل جاده ای در سطح کشور) فراموش شده است .
  • رئیس هیات مدیره مبل ملایر درحالی خبر بسیار خوب اختصاص ۲۰هکتار زمین برای ساخت شهرک  و اختصاص ۱۰۰۰ میلیارد تومان برای نمایشگاه مبل   را برای مردم خوب ملایر بیان می کند که مجتمع تفریحی سیاحتی علیصدر باداشتن درآمد سالیانه نزدیک ۳۰میلیارد تومان هنوز اقدامی برایش انجام نشده است .
  • درحالی برای کشاورزی شهرستان ملایر بیش از ۳۰۰۰ میلیارد تومان اعتبار درنظر گرفته شده که شاخصه اصلی بهار وکبودراهنگ کشاورزی و دامداری است و در عمر خود ارقامی به این ارقام به گوش مردم نخورده است
  • در حالی ملایر نخستین شهر استان بود که به شبکه حمل ونقل ریلی کشور ملحق شد؛ شهرستان کبودراهنگ با داشتن سه شهرستان و اتصال به سه استان زنجان و همدان و بیجار  و هزاران تن تولیدات کشاورزی و سالیانه هزاران سفر به مشهد مقدس و…. از این امکانات بی بهره است.
  • در حالی به لطف مسئولان محترم استان و شهرستان صنایع بزرگ تولیدی و صنعتی همچون صنعت فولاد آلیاژی،شرکتهای بافتینه ،کیان کرد،فروسیلیس، لوح زرین و… صنعت ملایر را در استان ومنطقه پیشتاز کرده است که صنعت ویان کبودراهنگ و سایر صنایع محدود این شهرستان باحداقل ظرفیت کار می کنند، کبودراهنگ و بهار با داشتن منابع معدنی قابل توجه سیلیس فاقد کارخانه های وابسته مانند فروسیلیس ملایر است ؛ ناحیه صنعتی شیرین سو واورقین بعد از چند دهه همچنان تلی از خاک است و بس و ناحیه صنعتی صالح آباد هم وضعیت مشابهی دارد و صنایع بهار با مشکلات جدی مواجه هستند و این دو شهرستان علیرغم داشتن منابع اولیه لازم  رشدی نداشته و صنایع جدیدی ایجاد نشده است ؛ بهار به عنوان مهمترین تولید کننده سیب سیب زمینی فاقد کارخانه های وابسته مانند چیپس  که بتواند منابع درآمدی جدید برای مردم و منطقه را تامین کنند است و یا در تولید شوریجات که مهاجران و بخشی از کبودراهنگ تمام امکانات آن را دارد، اقدامی برای ساخت کارخانه های مشابه صورت نگرفته است.
  • استاندار محترم تلاشهای زیادی برای جذب سرمایه های شستا(شرکت سرمایه گذاری تامین اجتماعی) در استان انجام داده و ظاهرا ۳۰۰۰ میلیارد تومان فقط در بخش دامداری در ملایر و برخی شهرها  برای ساخت دامداری ۶۰۰۰ راسی در حل جذب است در حالی که گوسفند نژاد مهربان که می تواند مهمترین تولید کنند منابع پروتئینی استان همدان باشد در این سرمایه گذاری ها غایب است .
  • در حالی پروژه چهار بانده کردن  ملایر به نهاوند بالغ بر ۱۷۰ میلیارد تومان  در حال اجراست وقطعا نقش زیادی در کاهش تصادفات و تسهیل رفت و آمد مردم خواهد داشت که جاده ۱۲ کیلومتری خلعت آباد به کبودراهنگ و جاده کبودراهنگ به عار علی صدر و جاده بهار به گل تپه به قتلگاهی برای مردم تبدیل شده است .

نشریه چشم انداز آینده  و صدای کورنگ به عنوان دو رسانه رسمی استان این موضوع را دنبال خواهد کرد  و برای چندمین بار  از مسئولان محترم استان تقاضا داریم در چارچوب قانون مطبوعات و همچنین قانون آزادی اطلاعات که از مصوبات این دولت است، آمار دقیق بودجه و اعتبارات استان ،توزیع استانی آن را در اختیار رسانه ها ازجمله چشم انداز آینده قرار دهند و ما نیز عینا به اطلاع مردم خواهیم رساند.

توسلی مدیر مسئول نشریه سیاسی اجتماعی چشم انداز آینده چهارم دی ماه نود ونه

0 دیگاه

ارسال دیگاه

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخشهای مورد نیاز علامتگذاری شده اند *

آخرین اخبار